کارابین گردان (تاب در کن طناب)

کارابین کوهنوردی

یکی از موارد مهم استفاده از کارابین در کوهنوردی می باشد.

قلاب کارابین

قهرمانان گمنام کوهنوردی

محل استفاده از کارابین کوهنوردی

از این محصول در موارد مختلفی استفاده می شود. برخی از مهمترین موارد استفاده:

1. قلاب‌های کارابین را می‌توان در صنایع شامل استفاده از طناب برای کارهایی مانند تمیز کردن پنجره‌ها، کار ساخت و ساز، بخش‌های خدمات آتش نشانی و عملیات نجات طناب استفاده کرد. کارابین فولادی سنگین‌تر معمولاً برای مقاصد صنعتی استفاده می‌شود. با یک دروازه بسته پیچی به جای دروازه فنری که معمولاً در کارابین مورد استفاده قرار می‌گیرد. دروازه بسته پیچی را فقط می‌توان با ابزار مخصوص باز یا بسته کرد.
2. کوهنوردان در هنگام صخره نوردی، کوه نوردی یا درخت نوردی از کارابین استفاده می‌کنند. کوهنورد می‌تواند از آن برای تسهیل اتصال سریع و آسان آن به طناب استفاده کند. تکنیک استفاده شده در این وسیله تضمین می کند که مهارها و طناب‌ها به روشی نسبتاً ایمن به یکدیگر متصل می‌شوند. استفاده از کاربینر ایمنی کوهنوردان را از هرگونه سقوط تصادفی تضمین می کند.
3. دیگر استفاده رایج و پرطرفدار کارابین‌ها در ورزش است که شامل استفاده از طناب مانند قایقرانی، کوهنوردی، هنگ گلایدینگ، دره نوردی، غارنوردی و اسلک لاینینگ می‌شود. کارابین‌های مورد استفاده برای چنین فعالیت‌های ورزشی از آلومینیوم ۷۰۷۵ ساخته شده‌اند و به طور کلی سبک‌تر از آن‌هایی هستند که برای مصارف صنعتی استفاده می‌شوند. اخیراً از کارابین‌ها توسط کوهنوردان به عنوان جا بطری و جا کلیدی استفاده می شود.
4. امروزه از کارابین‌ها حتی در منازل، ادارات و کارگاه‌ها نیز استفاده می‌شود. از کارابین‌ها برای چیدن بانوج، به عنوان تجهیزات کمپینگ و حتی برای ابزار آویزان شدن استفاده می شود. کارابین‌ها به راحتی در فروشگاه‌های ورزشی و تفریحی و فروشگاه‌های خرده فروشی قایقرانی و سایر تجهیزات دریایی در دسترس هستند. کارابین‌هایی که برای نیازهای ساده خانگی و تفریحی استفاده می‌شوند ممکن است استانداردهای ایمنی را رعایت نکنند. بنابراین تعیین هدفی که کارابین قرار است برای آن استفاده شود، قبل از خروج از خانه برای خرید ضروری است.

تاریخچه کارابین کوهنوردی

جهت کسب اطلاعات با کارشناس فروش تماس بگیرید.

اولین کارابین در حدود سال ۱۹۲۱، برای کوهنوردان تولید شد و وزن آن ۱۳۰ گرم یا ۴.۵ اونس بود. این کارابین، توسط کوهنورد آلمانی Otto Herzog در آستانه جنگ جهانی اول اختراع شد.

در نتیجه پیشرفت‌های تکنولوژیکی، امروزه کارابین‌های تمام استحکام به طور قابل توجهی سبک تر شده‌اند و وزن آنها در حدود ۳۰ گرم یا یک اونس است.

به علاوه، آن‌ها در اشکال، طرح‌ها و مدل‌های بسیار متنوعی عرضه می‌شوند که همگی اهداف مختلفی را در دنیای کوهنوردی انجام می‌دهند.

اجزای کارابین کوهنوردی:

بیش از هزار طرح کارابین در جهان وجود دارد، اما وقتی به اصول اولیه نگاه می‌کنیم، همه به پنج جزء مشترک خلاصه می‌شوند:

1. دماغه: دماغه چیزی است که دروازه با آن چفت می‌شود تا کارابین را ببندد.
2. ورودی: دروازه یا ورودی دارای فنر است و به سمت داخل باز می شود تا طناب‌ها، دستگاه‌ها یا قطعات محافظ را بچسباند.
3. انتهای دونده خم: انتهای دونده خم در پایین است. اغلب، این انتهای باریک است تا به قرار دادن کارابین در کشش یا مهار سریع کمک کند.
4. ستون فقرات: ستون فقرات قوی‌ترین قسمت کارابین است که بیشترین نیرو و وزن در آن جابجا می‌شود.
5. سبد طناب: سبد طناب خم در بالای کارابین است. اغلب، سبد طناب پهن تر است تا طناب بتواند آزادانه حرکت کند و سایش کارابین را کاهش دهد.

انواع کارابین

کارابین‌ها از نظر کلی، به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. کارابین ساده (دهانه بدون قفل)
2. کارابین پیچ (دهانه داری قفل ساده یا خودکار)

البته انواع کارابین را می توان از جهات مختلف دسته بندی کرد. یکی از دسته بندیها بر اساس شکل ظاهری می باشد.

انواع کارابین از نظر شکل ظاهری:

در ذیل به این دسته بندی اشاره می گردد:

1. کارابین‌های بیضی شکل: این شکل اصلی کارابین است، اما هنوز هم توسط برخی شرکت ها تولید می‌شود. با این حال، آن‌ها دیگر به سختی برای کوهنوردی استفاده می‌شوند. اگرچه کارابین‌های بیضی شکل ادعا می‌کنند که به شما این امکان را می‌دهند دنده‌های زیادی را بچسبانید، اما آنها قدرت را قربانی می‌کنند و استفاده از آنها نسبت به سایر کارابین‌ها دشوارتر است. با این حال، آنها اغلب برای بالا رفتن از درخت و کاربردهای صنعتی استفاده می‌شوند.
2. کارابین‌های منظم D شکل: این‌ها به عنوان دومین گام رو به جلو در تکامل کارابین‌ها در نظر گرفته می‌شوند. شکل آن‌ها استحکام آنها را افزایش می‌دهد و به طور همزمان استفاده از آنها را آسان می کند.
3. کارابین‌های D شکل نامتقارن: اکنون، جالب‌تر می‌شود. کارابین D شکل نامتقارن تقریباً به شما این امکان را می‌دهد تا تقریباً هر کاری را انجام دهید، بنابراین قطعاً ۹۹٪ از رک شما را تشکیل می‌دهند. عدم تقارن باعث افزایش استحکام کارابین و در عین حال کاهش وزن می شود. بنابراین، این کارابین‌ها بسیار سبک‌تر از نمونه های قبلی خود هستند. عدم تقارن همچنین امکان باز شدن دروازه بزرگتر از Dهای معمولی را فراهم می‌کند که عملکرد آن را بهبود می بخشد.
4. کارابین‌های گلابی یا HMS: بر اساس قدرت آن‌ها، می‌توانید تقریباً برای هر چیزی از آن‌ها استفاده کنید، اما کارابین‌های گلابی‌ HMS برای استفاده با دستگاه‌های قلاب یا راپل در نظر گرفته شده‌اند. سبد بزرگ فضای زیادی را برای اتصال HMS یا Munter فراهم می‌کند، از این رو این نام را به خود اختصاص داده است. اما، لطفاً به خاطر داشته باشید، همه کارابین‌های HMS نباید با همه دستگاه‌های belay ترکیب شوند. همیشه از قبل به مشخصات سازنده نگاهی بیندازید.

هنگام خرید کارابین به چه نکاتی توجه کنیم؟

برای یک خرید بهتر، می باید نکاتی را در نظر داشته باشیم:

قفل‌دار در مقابل بدون قفل:

حهت خرید کارابین گردان (تاب در کن طناب) با کارشناس فروش تماس بگیرید.

اصولاً کارابین‌ها را می‌توان به دو گروه قفل کننده و غیر قفل کننده تقسیم کرد.

کارابین‌های بدون قفل تا زمانی که فشاری به دروازه وارد شود می‌توانند باز شوند. از طرف دیگر کارابین‌های قفل کننده دارای مکانیزم قفل هستند. قبل از اینکه بتواند باز شود، یک کوهنورد باید قفل آن را باز کند.

در دسته کارابین‌های قفل کننده، کارابین‌های قفل چرخشی یا قفل خودکار و درب پیچ یا قفل دستی وجود دارد. قفل خودکار را می توان با یک دست باز کرد. یک سیستم قفل با گیره پلاستیکی یا بدون آن بدون انجام کاری توسط کوهنورد باز نمی‌شود.

کارابین‌های دیگر بدون سیستم قفل گیره پلاستیکی می‌توانند در نتیجه تکان قفل خود را باز کنند.

توجه به نوع دروازه:

دروازه‌های جامد و دروازه‌های سیمی وجود دارد. دروازه‌های جامد باز می‌شوند و با استفاده از مکانیزم فنری بسته می‌شوند.

گیت سیم ممکن است کمی شکننده تر از همتای جامد خود به نظر برسد، اما اینطور نیست.

نکته مثبت دریچه‌های سیمی این است که جرم کمتری دارند و باعث می شود تحت اینرسی خودشان کمتر باز شوند.

کابین‌های خمیده یا مستقیم:

کارابین‌های سیم گیت و دریچه جامد در انواع گیت مستقیم یا خمیده عرضه می‌شوند.

نسخه مستقیم معمولاً برای پیچ و مهره‌های سریع دراو استفاده می شود. از سوی دیگر، دروازه‌های خمیده برای انتهای طناب‌دار یک کویک دراو در نظر گرفته شده‌اند. در دراوهای سریع، همیشه باید از یک کارابین برای انتهای پیچ و دیگری برای انتهای طناب استفاده کنید. به همین دلیل است که بسیاری از کشش‌های سریع از دو کارابین مختلف تشکیل شده‌اند تا بتوانید آنها را از هم تشخیص دهید. استفاده از یک گیت مستقیم و یک گیت خم شده در کویک دراو یک احتمال است.

مکانیسم باز شدن دروازه:

این بزرگترین فاصله ممکن از دروازه تا دماغه در حالت باز است.

دانستن اینکه چگونه کارابین را با طناب به راحتی می‌توان گره داد یا اینکه چه مقدار دنده را می‌توان روی کارابین قرار داد، مفید است. این امر به ویژه برای کوهنوردانی با دستان بزرگ یا برای کوهنوردان یخ که دستکش می پوشند بسیار مهم است.

بارگذاری متقاطع:

کارابین‌ها طوری طراحی شده اند که در امتداد محور اصلی یا طول جغرافیایی بارگیری شوند، زیرا این قوی ترین جهت است. با این حال، این امکان وجود دارد که یک کارابین به صورت عرضی از دروازه تا ستون فقرات بارگیری شود که به آن بارگذاری متقاطع گفته می‌شود.

این نباید چیز بدی باشد، اما کارابین مقدار زیادی از استحکام خود را از دست می دهد و از ۲۰ کیلو نیوتن به ۷ کیلو نیوتن کاهش می یابد. بنابراین، همیشه باید مراقب باشید و سعی کنید از آن اجتناب کنید.

قدرت باز دروازه:

این به استحکام کارابین در هنگام باز شدن اشاره دارد. اگر کارابین به درستی بسته نشده باشد و به دماغه چسبیده باشد یا اگر سنگی در جهت باز شدن دروازه را فشار دهد، می‌تواند به دروازه باز برسد.

اگرچه این به ندرت اتفاق می‌افتد، اما در واقع اتفاق می‌افتد و همیشه بد است. زیرا یک کارابین با دروازه باز فقط ۶ کیلو نیوتن استحکام دارد و می تواند بسیار راحت تر شکسته شود.

جنس مواد:

بیشتر از دو نوع ماده استفاده می شود: آلومینیوم و فولاد.

کارابین‌های فولادی بسیار بادوام اما نسبتاً سنگین هستند. کارابین‌های آلومینیومی بسیار سبک تر و به اندازه کافی بادوام هستند، بنابراین چندین سال دوام می آورند، اما سریعتر از فولاد فرسوده می شوند.

کارابین‌های فولادی بیشتر برای موقعیت‌های پرکاربرد، مانند کشش‌های سریع و لنگر در سالن‌های ورزشی، در نظر گرفته می‌شوند. کارابین‌‌های آلومینیومی هرگز نباید در مسیرها ثابت شوند.

اندازه و وزن:

امروزه کارابین‌ها در اندازه‌ها و وزن‌های مختلف، رنگ‌ها و کلاس‌های قیمتی متفاوت هستند.

اندازه تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند. این بیشتر سلیقه‌ای است و فقط به این دلیل جالب است که روی وزن تأثیر می‌گذارد. اگر تعداد زیادی از آنها را داشته باشید، همانطور که کوهنوردان حرفه‌ای در بین ما انجام می دهند، قطعاً تفاوت بین یک دسته از سریع کش های سنگین و دسته‌ای از آنها سبک را متوجه خواهید شد.

درک قدرت:

یک کارابین به طور خاص برای نیازهای کوهنوردی طراحی شده است، به این معنی که برای استفاده مناسب و مورد نظر خود به اندازه کافی قوی خواهند بود.

تا زمانی که از استاندارد اروپایی (EN 12275) یا UIAA برخوردار باشد، نیازی به نگرانی در مورد رتبه بندی قدرت کارابین نیست. برای پیدا کردن این، به دنبال نمادهای CE و یا UIAA روی ستون فقرات کارابین خود بگردید.

طبق این استانداردها، یک کارابین باید حداقل تنش شکستگی داشته باشد:

• محور اصلی در طول: ۲۰ کیلو نیوتن
• محور کوچک: ۷ کیلونیوتن
• دروازه باز: ۶ کیلونیوتون

با این حال، برخی از کارابین‌ها از هنجارها فراتر می روند. بنابراین، سازندگان تمایل دارند تا با لیزر اچ یا جعل رتبه بندی در بدنه کارابین انجام دهند.

هنگام انتخاب کارابین، درجه قدرت معمولاً ملاک اصلی نیست، زیرا همه کارابین‌های سنگنوردی به طور قابل توجهی قوی تر از آن چیزی هستند که ما معمولاً به آنها نیاز داریم. اما، اگر به نظر نمی رسد بین دو کارابین تصمیم بگیرید، امتیاز باید نقش مهم تری نسبت به مثلاً رنگ بازی کند.

 مورد شکلی مانند “d” یا گلابی شکل تصمیم بگیرید. دوم اینکه دوست دارید قفل‌دار باشد یا بدون قفل، در مورد دروازه هم دروازه جامد یا دروازه سیمی، مهم است که به این فکر کنید که برای چه چیزی از آن استفاده می‌کنید. عقب انداختن، کشش سریع یا چرخ دنده، آیا دوست دارید بتوانید کارابین را با یک دست یا دو دست باز کنید. در مورد رنگ چطور؟ رنگ واقعاً زمانی معنا پیدا می‌کند که در هر انتهای یک کویک دراو مدل یکسانی داشته باشید و بخواهید بلافاصله تشخیص دهید که کدام طرف برای طناب است.

حهت خرید کارابین گردان (تاب در کن طناب) با کارشناس فروش تماس بگیرید.